Yılı Elmasın Kralı ile sonlandırmayı tercih etmemekle beraber oldu be ustam n'apalım. King Diamond işte nesini anlatayım, sound vokal ve ton olarak bu albümde biraz daha yumuşak bir hava ağırlık kazanmış, daha dinlenilir yani. Özellikle belli şarkılarda, ilk baştakiler misal, keyboard kullanımı iyi kotarılmış. Yer yer gevşek ama hoş gitar sololar dikkat çekiyor. Yine hikaye örgüsü gizem içeriyor. Bu sefer kullanılan öğeler büyü, rahip, engizisyon, rahibe gibi geyik mevzular üzerine dönüyor. Dön baba dönelim.
Son şarkı The Curse yine hareketli güzel bir parça böyle kıpır kıpır. İyi yıllar bu arada.
7,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder