Dol Guldur'a sığmayan 4 parçadan oluşan bu EP başkaları tarafından baştacı edilmekle birlikte benim belki de en az hoşlandığım çalışmaları. Gitar ve vokali geriye alarak keyboard ağırlıklı melodiler üzerinde inşa edilen şarkıların atmosferi düşlemsel bir boyuta çekilmiş durumda. Bu durum albümü bir sis perdesi ardından dinlemenize sebep oluyor. 3. şarkıda her ne kadar kılıç kalkan şimatar gürz topuz efektleri eşliğinde savaş imgesi yaratılmaya çalışılsa da albüme egemen olan orta-yavaş uyuşuk tempo, coşku eksikliği, bol tekrarlar ve dreamy stratosfer etkisi kafamızda tek bir imajı oluşturuyor. Güzel yeşillikli bir kır manzarasının işlendiği evimizin duvarına asılmış büyükçe bir tablo. Sanki oturmuşuz bu tabloyu izliyoruz. Elbette kısa aralıklarla bu eksikliklerin kapandığı kısımlar olsa da misal Mirkwood'un sonları, bu yeterli değil. Aslında profesyonelleşmenin getirdiği bir sıkıcılaşma ince kulaklara hitap etme sorununu doğuruyor. Yine de yine de ve yine de mevzu bahis Summoning olunca ortaya çıkan şey karşımızdaki çalışmanın mağrur bir hükümdar havasında rahat dinlenilir egzotik karakteri ile tukaka ilan edilemeyecek realiteye sahip olması.
8,0-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder