Gwen Stefani senden ve temsil ettiğin her şeyden nefret ediyorum. 90ların marşı haline gelecek Don't Speak gibi bir parçayı nasıl yazdınız, hayret ediyorum. Üstelik Sunday Morning, Spiderwebs, Just A Girl gibi hoş dinlenir parçaları da ürettiğinize göre belki de takdirleri şimdi gözden ırak kalmış olan diğer grup elemanlarına yönlendirmek gerek. Kahretsin, evet garip vokal tekniğin bu garip ska-reggae- funk rock kırması müziğe de güzel uyum sağlamış. Tamam, yeterince övdüm sanırım.
90'lar kuşağının üzerinde orasından burasından alakadar olduğu grubun üstte adı geçen şarkılarının etkisi olduğu bir gerçek. Ayrıca yalın olduğu kadar hırçın yapısıyla dikkat çeken Sixteen, diğer bir balad The Climb ve karnavalımsı havasıyla Tragic Kingdom 2. çeperi oluşturabilir. Geri kalan 7si ise vasatın üzerine çok ender zamanlarda çıkabiliyor. Şarkı sözlerinde Gwen'in aynı zamanda grupta yer alan yavuklusu ile bozulan ilişkisinin işlenmesi ayrı bir garip mevzu. Ne biçim delikanlısın oolum sen! Ahahahha , eminim bu magazinsel olaylar vaktinde iyi meyve vermiştir, albüm satışında vs..
7,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder