Behemoth'un ilk dönemlerinde kirli çiğ çirkin hafiften pagan etkilenimli black yaptığı günlerin şahidiyim. Arada melodik death-black çizgisine kaydıklarını da dinlediğim bir kaç şarkısına istinaden iddia edebilirim. Durdukları yerde duramayan yaşlandıkça sertleşerek doğa kanunlarını tersyüz eden grubun Demon albümünü de dinlemişliğim var. Her ne kadar modern jilet gibi ve mekanik kayıt tekniğinden hoşlanmasam ve her ne kadar brütal death benim tarzım olmasa da şimdi sezarın hakkı sezara brütüsün hakkı brütüse, ortalığı yıktılar o albümle. Sonlarına geldiğimiz bu yılda çıkardıkları Evangelion ile de aynı hat doğrultusunda ilerliyorlar. Nile'ı andırır etnisite ve tonlarda brütal teknik death metal, insanevladından çıktığına inanılamayan bateri darbeleri, hayvani böğürtüler (genişliği fazla değil ancak), hafiften atmosferik gıcırtılar, biraz derecesi düşse de hala bana göre fazla modern kayıt kalitesi, sadece bir kaç dinleme ile çözülebilecek groovy besteler, vessaire vessair. Ama bir şey itiraf edeyim, canım brütal bir şey çekerse tercih edeceğim albümleri mistik-deli kısacası daha yoğun karakteri ile Demon olacaktır, bu değil. Özellikle belli bir andan sonra bu albümdeki parçaların tekrara sarıp sıkıcılaşmaya başladığı sadece benim değil pek çok ölümseverin de fikri.Fav. Transmigrating Beyond Realms of Amenti
Enteresan : Lucifer
7,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder