Kreş - Zaman Yok (2007)

Kapağındaki punk havasıyla bizi tersköşe yatıran grubun usta olduğu mecra aslında dans rock. Ülkemizde bildiğim kadarıyla ilk kez denenen bu tarzın üstesinden grubumuz başarıyla gelmiş. Ama bir aması var. Albümün ilk şarkıları dediğim yolda ilerlerken sonlara doğru alaturka rock mecrasına bir yönelim var. Özellikle hem sözlerde hem bestelerdeki sloganvari dışavurum belli bir kitlenin , bar müdavimi anadolu rock da dinleyen üniversite gençliği, tam hoşuna gidecek cinsten. Sahte Sarışın; Aşk kişisel bir intihar, belki kötümser bir ihtimal.. ; Yalnızlığın başkentinde yalnız bir şair... gibi dıtdıtdıt dıtdıt dır yani şu böyledir bu da budur gibi kesin tanımsal lirikler ne kadar süslü püslü edebi tamlamalar (dünyanın söylediği şarkıya kafiye olmak istemem gayet güzel bir istisna) içerse de şiirsel felan değil. Ben açıkcası biraz daha sofistike bir şeyler beklerdim ya da en basitiyle başladığın gibi devam etseydin, eğlenceli eğlenceli.
Ayrıca albümü dinlerken vokalden, tonlardan, riflerden ama hep bir yerden kaynaklı şekilde başka gruplar hatırınızı istila ediyor. Ki ben bu tarz müziği çok bilmememe rağmen Rapture, The Gossip, Franz Ferdinand, Kurban, 84, Ogün Saklısoy gibi grupların isimlerini rahatlıkla sayabilirim. Demekki neymiş? Bir oturmamışlık bir karakterini bulamamışlık mevcutmuş. Onun dışında dinlemesi gayet keyifli.
Her Aşk (Yara izi), Yarım Kalan Şarap, Ben Hala Seninim, Zaman Yok

7,0+/10