Genç vakitlerimde orjinal kasetini alacak kadar sevdiğim bu albümdeki tüm şarkılara eşlik ederek, sözlerini takip ederek pek bir eğlenmiştim. Şimdinin penceresi aralandığında 90'larda kendilerine has pop-rock soundlarıyla ve güçlü fikri duruşlarıyla derin bir iz bırakmaktan ziyade bir parantez aralayıverdiklerinin farkına varıyorum. Ses aralığını dinamik bir karakterde kullanan grup keskin soundunu büyük ihtimalle Rage Against The Machine prodüktörüne borçlu. Gençken bu albümden fazlaca etkilenmemin bir sebebinin bu "teen angst" tavrının popüler pop-rock'a başarıyla yedirilmesinden kaynaklandığını düşünüyorum. Başka bir sebep varsa o da grubun, dolaysız olarak söylersek vokal Skin'in baladlardaki performansı olacaktır. Fısıltıdan çığlığa değişen geniş bir spektrum şukela terennüm ediliyor.
Biraz da bol kepçeden puanımızı verip bu eski grubu yad etme işini tamamlayalım.
8,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder