Süper sevdiğim Eye of Storm'u takriben çıkardıkları bu son albümün görece yavan kaldığını söylemek mümkün. Yine de atmosferik sludge, post-metal ne derseniz deyin bu türün özellikle ambiyans bölümlerinde sergilenen müthiş yaratacılığı takdir etmenin önünde engel değil bu yavanlık. Misal Water is not Enough dinliyorsunuz ve sonuna doğru gözleriniz kıpır kıpır etmeye başlıyor bir trans halini tadıyorsunuz. Pörfekto! Albüme adını veren ilk şarkı ve her nedense sert bir Marilyn Manson endüstriyelizmini hissettiğim Fear and Sickness albümün diğer güçlü parçaları. Albümün sonlarında atmosfer o kadar ağırlaşıyor ki town beneath the stars above the waves isminde bir grup kuruyorum zihnimde. LeGuin'in eski kitap kapaklarını andırır bir kapak bile çiziyorum. Minyatür perspektifinde altı beyaz ve mavi dalgalarla oyulan bir uçurumun kenarında , düştü düşecek pastel renkli bir avrupa kasabası ve üstünde siyaha yakın lacivertliği aydınlatan pırlanta yıldızlar..
Sonra uyanıyorum, benim şahsen müzisyen sayıklaması dediğim, dinleyici kancalayan melodilerin terkedilerek kişisel statik bir durumun albümde bayağ bayağ tercih edilmesini aşaraktan, uyanıyorum ve "daha iyi olabilirdi" diyorum.
"we claw roots
of trees in the world of iron"
8,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder