Gruptaki Romen varlığı ardında hiç bir mistisizmin izini bırakmadan gitmiş görünüyor. Kala kala gayet modern , bir kısmı modern/nü metal etkili yepisyeni melodeath üzerinden, bir melodik black metal soundu kalmış. Clean vokaller de kullanılmış. Hatta bir şarkıda Opeth etkisini hissediyorum. Müziğin önüne geçmeyecek kıvamda senfonik (eee orkestra kılığına girmiş kiibord) öğeler yedirilmiş. Ama en fazla Kalmah vs. gibi grupları dinlerkenki ruh halini paylaşıyorum. Hoş ama boş, kalıcı değil. Bir de sankim yeni In Flames'in black versiyonu gibim. Özellikle bazı bumbastik besteler bu kadar da olmaz dedirtiyor insana. Sorun neredeyse nu-metal kıvamında olması. Sonuç, yine de büyük bir zevkle dinleme. Sanat, kalıcılık, öz hiçbiri yok. Decline, Ground Zero, Winterchild (neo-klasik etkisi, bayat ama etkili bir seçenek), Amongst the Vultures örnek gösterilebilir. Ancak ve ancak albümde favori parçam iki halde kendini bonus olarak gösteren ve sınırlı baskılarda bulunabilen Alone in the Dark'ın bayan vokalli versiyonu. Şahane gotik bi şi.
Uzun lafın kısaltılmışı şu ki bu albüm benim için çıtır çerez. Eğer bir arkadaşınızın kanına girmek , black metale alıştırmak istiyorsanız kanaatimce iyi bir seçim olacaktır bu albüm.
7,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder