Sırf albüm kapağı dolayısıyla zar zor bularak indirdiğim bu albümü dinledikten sonra dünyayı kurtarmak gibi bir görevi başarıyla tamamlamanın tatlı yorgunluğunu hissediyorum. Üstüne altlık Tay hükümeti masörlerini de göndermiş emrime amade. Bir keyif bir keyif ki sormayın. Neden böyle garip fantaazilere adım attım. Sebep şu bu albüm sessiz, böyle sakin hoş bir indie pop çalışması. Ne kadar rock denilse de enstrümanlar ve erkek ve yan destek bayan vokaller olabildiğince narin, bateriyi bile adam yan dairedeki huysuz bebeği uyandırmamak zahmetiyle çalıyor gibi. Tabi bunları yaparken dreamy atmosferin sıkıcılığına bazen birbirlerine çok benzese de melodiler ve tabiki yarım senfonik ataklar sayesinde düşmüyorlar. Yine de bu albümün sıkıcı anlardan muaf olduğunu göstermez. Fakat bunu da albümün bestelere yaslanmasından ziyade içinde piyanonun, trompetin ve kemanın da olduğu mood bir karakteristiği temsil ettiğinin farkındalığıyla aşıyoruz. Biraz bu yeni amerikan folk olayları biraz ruhani bir hava ve belki de Antlers'ın pozitif kardeşi. Ne derseniz deyin orjinal olma iddiasını taşımamakla beraber hoş bir dinlence.
All the First Pages
7,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder