Depresif melodileri rock'n roll ritimleriyle buluşturmada üstad kabul ettiğim Sentenced'ın dağılmadan önce çıkarttıkları bu son albüm başkalarının aksine belki de benim grubun en sevdiğim albümü oldu. Açıkcası grubun güzel bir şablonu takip ettiğine ama bu albümle biraz da olsa şablondan ayrıldığına inanırım. Ve sonuç pörfekto olmuştur, en azından benim için. Birkaç zayıf parça dışında eleştirilebilecek pek birşey yok. Tabiki Where Waters Fall Frozen gibi muhteşemötesi kısa enstrümental parçayı kısa enstrümental parça olarak bırakmak gibi işledikleri ölümcül suçu da eklemeliyim. Bu günlerde grubun kurucu üyelerinden gitaristi kalp krizinden hayatını kaybetmiş. Doğrusu gruba "geldim, istediğim gibi çaldım ve gittim, beğenen dinler" tavrı sebebiyle her zaman büyük saygı göstermişimdir. En azından televolelere çıkmadılar. Heh he.. Neyse üzüldüm yani, onu demek istiyorum. Kısacası;
Kutu kutu içilen uyku haplarının ardınan ölümü karşılarken yapılacak son dansa arka fon müziği olacak güzellikte bu albüm.
(güzel bir cümle olsun diye yazdım vallahi çünkü grubun intihar ve ölüm olgusunu oldukça olağan bir şekilde "in your face" tavrıyla kullanması bize tek bir şey işaret ediyor: ince bir mizah. )
Alıntı yapacağım sözler ise Amon Amarth'ın "kesmeye geldim hey hey, intikam intikam" anlayışıyla yarışacak kıyasta..
"Strike from behind and knock me to the ground
Kick me while i'm down, stab me in the back, you bastards
Tear my heart out of my chest
I rise from the ashes, from these ruins of mine, from the rage
I'm right on your track you bastards
Dozen of eyes for an eye
Vengeance is mine"
hell yeahhh!!!
9,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder