Ufak tefek değişikliklere rağmen asla çizgisinden sapmayan bir albüm bu. Aynı sözleri güzide grubumuz için de söyleyebiliriz. Grubun iki üyesi Protector ve Silenius'un grubun geleceği hakkında biri geleneksel diğeri daha ilerici fikirlere sahip olması, bu iki ismin politik olarak bile zıt kutuplarda bulunması ve belki de kayıtlarını bile birbirlerinin yüzünü görmeden tamamlamaları , konser dahi vermemelerini hatırlarsak belki de bu ikiliyi grup değil uzun soluklu bir proje olarak nitelendirme daha doğru olur, bugüne kadar yaptıkları işte onları bu kadar başarılı olmalarını bir mucize kılıyor. Ama bu kayıtta o gerilim bir noktaya varmış durumda. Daha melodik, belki biraz daha az bumbastik ritimli, lakin uykuda mırıldansalar bile kolayca varacakları epik atmosferi kaybetmeyen bir albüm. Beste olarak yapmadıkları bir şey değil, hatta biraz gölgesinde. Bu kapıdan ne kadar ekmek çıkar bilinmez ama başka bir başyapıt ortaya koyacaklarını sanmıyorum bu noktadan sonra. Ha, dediğim gibi yaptıkları her işi gözlerim kapalı dinlerim o ayrı, isteseler de kötü müzik yapamayacak müzisyenler bu arkadaşlar. Ama heyecanı kaybediyorum yavaş yavaş.
7,50++/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder