Grubun karakteristik sounda adım attığı ilk albüm Minas Morgul epik atmosferini klavye ağırlığı ile gerçekleştiriyor. Destansılığa ağır ve ekolu soundu ile drum-machine katkıda bulunuyor. Vokaller tam black metal, önünüzde sözleri bile takip etmek zor. Gitar ise cızırtının ötesine pek geçmiyor. Özelllikle albüm klavyenin amatörlüğü sebebiyle eleştiri alsa da keyboard ağırlıklı The Passing of the Grey Company bu sayede farklılaşıp öne çıkıyor. Fakat 1 ve de buçuk dakikalık Orthanc'ın Zeki Alasya-Metin Akpınar filmlerinin müziği gibi tınladığını kabul edebilirim.
Dinlerken hobbitlerin yeşil yemyeşil Shire yöresini zihnimde canlandıramıyorum. Onun yerine savaş yorgunu askerlerin evlerine geri dönüşü geliyor aklıma. Zafer şarkıları değil yenilgi ağıdı söylüyorlar yol boyunca.
Mızıka tadında girişiylen Legend of the Master-Ring, üstteki şarkı, Marching Homewards bence öne zıplayan parçalar. Grubun sonraki dönemde birbirine benzer şarkılardan oluşan albüm konseptinden (epikk ve sıkıcıı) klavye zenginliği ve değişken dinamik yapısı ile bir miktar farklılaşması albümün dinlenirliğini arttıran önemli bir ö ö öge.
8,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder