Mercyful Fate'deki kanım müzisyenlik ve besteler konusunda olumlu, vokal konusunda olumsuz idi. Son yıllarda , dediğim 90lara denk geliyor, kapı gıcırtısı ciyaklamalarına ek geliştirdiği hırlama tekniği çok daha dinlenebilir olmakla birlikte King Diamond hakkındaki görüşlerim bu. Vakti zamanında adamın mp3 cdsini aldığım için şimdi de bir dizi elmas kral solo çalışmasını dinlemek zorundayım. Hiç olmazda RYM izerindeki yüksek rating ortalamamı dengelemiş olurum.
Daha sonra karakteristik özelliği haline gelecek teatral hikaye anlatımı konsepti doğrultusunda hep ama hep falsetto kavramını binbir parçaya ayıracak cıyak vokalleri duyuyoruz. Henüz hırlamalar yok. Açıkcası beste solo ve diğer atraksiyonlar olarak da ilgimi çekmedi albüm. Bazı parçaların girişleri güzel. Dressed in White ?
6,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder