Türkiye'nin zamanında önde gelen thrash gruplarından Metalium'un etkileyici kapaklı bu albümü son ürünleri oldu. O vakitler Türk metalini sadece ismen bildiğim için o havayı teneffüs edememiştim. Zaten thrash'in öldüğü vakitlere geldiğinden sanki hafızamda bu albümün hakettiği ilgiyi görmediği gibi bir şey kalmış, tamamiyle yanılıyor da olabilirim.
Manalı kapağında Sırpların katlettiği bir çocuğun resmedildiği albüm yine bildiğim kadarıyla kaset formatını aşamadığından dinlediğimiz versiyonun kalitesi gözardı edilebilir nitelikte. Dediğim gibi thrash ancak özellikle yırtıcı scream brutal vokallerle death'e selam çakılmış ve parçalar speedy gonzalez kıvamında. Albüme adını veren parçada sadece melodik bir şeyler duyabiliyoruz ki aynı zamanda vokalin harmonisi felan parçayı the best yapıyor albümde. Thrash benim çok takip ettiğim bir tarz olmamasına rağmen türü dinliyorum diyenlerin ülkemizde vakti zamanında ne yapıldığına dair bir şeyler öğrenebilmeleri için dinlemesi şart bir yapıt olduğu fikrini ileri sürebilirim. Yalnız parçaların biraz mekanik ve kalıplarla sınırlındırılmış olması da albümün zayıf karnı. Yarım saat kadar süren kısa süresi sayesinde bu engeli de aşıp sıkılmadan bir dinletiyi tamamlamış oluyoruz. Ha vaktinde para verip bu kadar kısa bir ürün almış olsaydım belki de kızardım, o başka bir şey. Türe uzak olduğum için sadece dinlemiş olduğum bir kaç parçasına istinaden Sodom'a benzetebilirim. Bir de başkalarından erken dönem Kreator diye duydum. Ne kadar doğruysa artıkın.
7,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder