Grubu dinlemeyi bıraktığım albüm. Bunda sadece sahte gürültülü prodüksiyonun, bazen garipleyen gitar tonunun, pataküte davul kaydının (ki St.Anger'daki hiç olmazsa hırçın ruhhalini yansıtmada başarılıydı), geride vokallerin katkısı yok. Bestelerin yapısı da bir garip, aniden parlıyor duruluyor, sıkıyor bığuyor azdırıyor gaz veriyor. Dengesiz anlayacağınız. Parçaların bazılarını da misal Noumenon dinlemeyi yarıda bırakıp kırları yeşillikleri börtü çiçekleri izlemeye koşuyorsunuz. Tabiri caizse garip bir albüm, benim için fazla progresif ve modern bir çalışma.7,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder