In Memory ile aynı sene çıkan bu albümde de sound pek fazla değişmiyor. Belki birazcık daha thrashy denilebilir. Yahu gayet thrashy. Bizim popidik demir Çelik misali müzikle alakasız ve biraz da didaktik vokal tekniği devam ediyor. Biraz da olgunlaştığını söyleyebilirim. Yine devam eden ciddi ve reel sözler biraz daha incelmiş profesyonel bir hale bürünmüş. Bu ilerlemeyi albüm kapağında da görmek isterdik doğrusu. Çok 90'lar... Bu incelikli tavır tüm albüm boyunca sürmüyor. Misal albüme ismini veren parça kızgın ve tepkisel sözleri progresivite ile birleştirmeyi başarıyor. Ha keza Tiananmen Man ile birlikte politik sözlerin müzikalliği de tartışmaya açılabilinir. Ancak gönüllere taht kuran parçanın Next in Line olduğunu söylemem gerekli.7,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder