Önceki albümdeki hard rock ağırlığını devam ettirmeleri sebebiyle bir yandan kızıyorum bir yandan da keyif alıyorum. Ama her şey bir yere kadar. Ne kadar özellikle vokallerde musikişinas metalci desteği alırsan al artıkın Stargazer gibi orjinalite düşmanı parçaları duymak duyumsamak içersemek ağızda kekremsi bir tat bırakıyor. Desteğini sunan emektar metalcilerin ismi aynı aslında. Jorn Lande, Kiske, Russel Allen, John Oliva. Ve bittabi bol bol Tobias'ın kendisi. Vokali yüzünden Edguy'a başlamaya hep tereddüt etmişimdir. Neyse söz olarak da Scarecrow ve bu sene çıkan diğer albümüyle birlikte bir konsept üçleme oluşturuyorlarmış. Melekler felan yine herhal, inan hiç enteresan etmiyor artık.Abuzittirik başlayan Death is Just a Beginning Oliva'nın da katkılarıyla 80ler senfonik bir hale bürününce daha bir güzelleşiyor. Hemen takip eden parça Rat Race de fazla modern girişi ile korkutsa da çengel dolu nağmelerle süslü nakarata bağlanınca anlaşmazlığımız çözülmüş oluyor. Down in the Dark ise belki de albümün en iyisi. Modern hatta gotik bayan vokalli parça Symphony of Life diğerlerinin arasında farklı bir yer iştigal ediyor.
7,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder