Canımın acayip 80ler karanlığı çektiği bir vakit el altında kolay erişilir olmasından kaynaklı pek de bilinmeyen bu alman gruba kulak verdim. Ve hiç pişman olmadım. Sadece ismi ve elbette şükela albüm kapağı ile beni dürten grubu dinlerken aklıma 70ler 80lerde sıvası dökülü bekar evlerinde kalan entel üniversite gençliği gibi bir fotoğraf geliyor. Hakim renk sisler ardında bordo kırmızı ve gri. Berlin sanki bulunmuşcasına, kuşatılmışlık.Post-punk ile new wave denilen 80'lerin synth popunu karanlık kuytularda başarıyla kaynaştıran bu albümü bir de yağmurda dinleyin, ben dinledim elimde sigara dudağımda çay, yarı açık bir mekan aniden boşalan yağmur. Pörfekto. Herşey söylediğim kadar mükemmel de değil işin aslı, şarkılar kendini tekrar eden ritimlere dayalı ve hepsi benzer bir formüla izliyor. Olabilir, bu albümü atmosferinden dolayı sevdim, o kadar.
8,50-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder