Grup post-rock kalıplarını (tıngırdat tıngırdat coşş) takip eden 6 şarkısı ile bünyemi kafaüstü duvara çakmışcasına etkiledi doğrusu. Yaklaşık bir saat boyunca türünün naifliğini teline bastığı gitarı ile dövdüğü baterisi ile başka bir boyuta taşıması bunda en büyük etken. İnleyip sızlamayan onuruyla depresyonu yaşayan bir istanbul beyefendisi tadında, kaliteli prodüksiyon ve en sevdiğim şey, atmosferin dibini kazıyan ayarda synth. Farklı türdeki albümleri dinleyip dinleyip içlerinde nadir de olsa beğendiğim çıkınca çocuksu bir mutluluk yaşamamak elimde değil. Ve mutluyum. İlk iki şarkı ile karmaşık duyguların anaforunda dörtdolap dönüyorken Katatonia vokalistinin destek verdiği şarkı ile aslında bu müziğe vokalin de yakıştığının ayırdına varıyorsunuz. İsterdim ki bu albümün bir böyle enstrümental ve bir de vokalli versiyonu olsa. Zayıf tarafı ise birkaç parçanın bazı bölümlerinin biraz sönük kalması ki kadının kızında da oğlunda da olur böyle kabahatler.
Post-rock'a geçmek isteyen metalcilerin ilk dinlemesi gereken şey!
8,50++/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder