Saksafon ağırlıklı daha çok yemek müziği olarak tabir edilen şeye denk düşen bir musiki. Hep hayalimde parlament gece mavisi arka fonunda new york gökdelenlerine mavi ay ışığında bir terastan seyre dalmışken saksafon ve piyano eşliğinde bir müziği seveceğim yönünde bir umut besliyordum. Öyle çıkmadı. Bu toplama albümdeki parçalar yayvan aşk kokan melodiler yerine daha kısa notalar etrafında şekilleniyor. Yine de fena değiller, huzur verecek kadar olmasa bile fon müziği olarak dinlendirici bir etkiye sahipler. Parça ayrımı yapacak kadar caz musikisine aşina değilim. Yine de ilk parça Coleman Hawkins-How Deep is the Ocean, Corky Corcoran - Lullaby of the Leaves diyebilirimmm
6,75-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder