16 Temmuz 2009 Perşembe

Fen - The Malediction Fields (2009)

Dibine kadar atmosferik black metal. Post rock etkisi de çok güzel harmanlanmış. Bu post rock mevzusu bilinmiyorken bu tarz gruplar için clean vokal kullanmış, akustik geçişler pek ala olmuş felan diyorduk. Bu albümde post rock tanımı havada kalmıyor bence. Temiz vokalin ağırlığı ile başlayan Colossal Voids hatta shoegaze akımına göz kırpıyor. Şarkı içinde brütal kısma geçişe ise bayılıyoruz. Bunu sebebi a) clean vokalden kurtulmanın yanılsaması b) tarama rifin harika bir gerilim yaratması olabilir. Buradan anladığımız gibi grubun zayıf karnı vokaller, özellikle temiz pak dreamy olmaya çalışan vokal tarzı.
Albümün sevdiğim bir yanı da dijitalize edilmemiş mekanik olmayan eski tarz prodüksiyon sayesinde atmosfer yaratmadaki başarısı. Duble kros atakların biraz da geride olması sayesinde dinlenebilirlik bir kat artmış. Hatta sert müzik sevmeyenlerin bile rahatça dinleyebileceği bir seviyede. Albümü dinlerken de bir nevi sis, tül görüyor gibi olmam da bizzatihi prodüksiyondan kaynaklanıyor. Ve tabi ki keyboardun katkısı unutulmamalı. Neyse , türünden kaynaklı şarkıların iskeletini hissetmek zorluğu da mevcut. Bu yüzden baştan sona bu şarkı süper diyemiyorum. Ama albümün bütüncül yarattığı etki sevmem için kafi.

8,25/10

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder