Black Metal benzeri introsu ile beklentileri yüksek tutan bir giriş ile açılan albüm intro sonrası parça Uninvited Guest'in başlangıcını da zıpkın bir rifle gerçekleştiriyor. Traji-korku hikayelerini King Diamond'ın cırıltılı sesiyle anlatmaya devam ederken grup maalesef yükselttiği beklentileri tam anlamıyla karşılayamıyor. Hem albümün sonlarına doğru hemde üçbeş dinlemenin sonuna doğru parçaların ayakta duracak gücü kalmıyor. Aralarda farklılık adına bir iki solo, atak vs yapılsa da albümün tümünün tekrar tekrar dinlenmesi zevk değil sıkıntı vermeye başlıyor. Yor yor da yor yor.Fifteen Men, Listen To The Bell ve Kutulu biraz daha iyi parçalar.
6,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder