Grubun dördüncü albümü olan Liars ile tanışmam Plaster Casts of Everything adlı hayatımda dinlediğim en gaz ve melodik top 10'e girebilecek kalitedeki parça sayesinde oldu. Metal grubu olmayan müzisyenlerce söylenen en punk-metal parça diye abuk bir ödül verebiliriz sanırım.
Peki albüm nasıl? Kısacası alternatif/indie rock demek yanlış olmaz. Parçalar shoegaze'den 70'ler hard rock rifflerine (Cycle Time), deneysel yarı endüstriyel-gürültülü sounddan (Leather Prowler) , dreamy indie pop' a (Houseclouds; evet, tür icat ediyorum) değişiklik gösteriyor. Vokal daha çok gaymen (süperman, betmen) vokali, falcetto mu ne diyolar, ondan. Parçaların herbirine ayrı bir karakter ve güç verse de albümü toplu şekilde değerlendirirsek bu vokal insanı yoruyor, sıkıyor, bayıyor. (Klaxons'da da benzer bir sorun vardı) Tabi bu etkiden kurtulmak için tüm parçalar aynı tarz ile söylenmese bile.
Plaster Casts of Everything'in klibini de internette bulup izledim. Tek söyleyeceğim bu adamlar sağlıklı değil! Ama deli bir konser kaydı da bu parçaya çok yakışırdı video olarak. Yukarıda listelediğim tarzlardan shoegaze, indie pop ve deneysel noise şeylerine pek hazzedemediğim için hoşlandığım parçalar daha çok hareketli rock soundu taşıyanlar oldu. PCE dışındaki favorim Clear Island (çok hoş bir funk havası var) ve diğerleri:Freak Out, Cycle Time ve nefis bir siloouv parça Protection.
(7,75 /10)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder