Master of Puppets (1986)Metallica konserine bir kaç gün kalmasına rağmen eski albümleri tekrar dinlemekten zevk aldığım için tüm albümlerini gözden geçirmeye vakit kalmadı. Olsun, sonrasında da devam ederiz artık. Sololar, parçaların başına ortasına bonus gibi yerleştirilmiş sağlam rifler, marşvari dile pelesenk nakaratlar, sosyal içerikli sözler, işte tribündeki metalkafa gençlere oynayıp tatmin ettirecek profesyonelliğe ulaştıkları albüm. Bir benzetmeyle anlatırsak albümü ;Master of Puppets, Battery, Welcome Home (Sanitarium), Damage Inc. ve Orion bu geçit töreninin önden çekerlerini oluştururken taaa arkalarda The Thing That Should Not Be yürüyüş koluna yetişmek için yırtınıyor.
9,50/10
Metallica (1991)
Nam-ı diğer kara albüm ile grup tribündeki metalkafalara değil tribündeki tüm gençlere oynadılar( tribünü de aşıp mahalleye teyzelere dayılara oynadıkları albüm ise Load oluyor). Thrash-heavy metal arası albümdeki parçalar komik olanlardan (ruh durumunuza bağlı bazen nefret edip bazen eğlenebileceğiniz Don't Tread on Me gibi) duygusallara, klasik thrashdan( eskisinden daha basitleştirilmiş hali ile, Holier Than Thou gibi) ticari metale değişiklik gösteriyor. Açıkcası içinde başta ağır metal işçisinin, uzun yol kamyon şoförünün türküsü Sad But True ile Wherever I May Roam, Nothing Else Matters, My Friend of Misery olmak üzere Of Wolf and Man, Enter Sandman, The Unforgiven (son ikisini eskiden olduğundan daha az sevdiğimi farkettim) gibi parçaları barındıran bir albüme pok atmam, baştacı ederim. Bazen metal müziğin içindeki dar kalıplardan kurtulmak iyidir. Grup önceki albümlerinde progresive thrash gibi bir şeyler yapıp kalıbı genişletseler de bu albümle sınırlar yıkıldı. (Ve maalesef Reload gibi bir şey ortaya çıktı..)
9,75 /10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder