İçinde Bachelorette gibi şaheser bir parça barındıran albüm, Björk'ün doğal olarak en iyi eseri olacaktır kannımca.
Çok daha elektronik tabanlı olan bu albüm beni çok da etkilemeyen Hunter ile açılıyor. Parçanın güzel yanı beste değil de yaylı düzenlemeler ve ince bir sızı şeklinde arkadan duyulan akerdeon benzeri ses. Sonraki parça ise Joga, düzenlemesi ile Madonna'nın Frozen'ını andırıyor. Yaylılar ve elektronik vuruşlar (beat dememek için hoop parande!) çok uyumlu ve huzurlu . Unravel başkalarınca çok beğenilse de ben sebebini pek anlayamayacağım, fena değil ama. Sırada Bachelorette var, bana göre Björk'ün en iyi şarkısı demek yeterli. Ardından ise özellikle konmuş gibi kötü bir parça yer alıyor, All neon like. 5 Years arkaya atari efekti döşenerekten asabi bir vokalle seslendirilirken Immature morallerimizi düzeltiyor ya da bozuyor . Tamamiyle bakış açısına bağlı, gerçek olan bir şey varki Björk ile birlikte How could I be so immature ? sözlerini mırıldanırken kendinizi buluyorsunuz. Devamındaki parça Alarm Call, albümdeki genel karakeristik olan yaylıları içermediği için ilginç bir elektronik parça olmanın dışına pek çıkamıyor. Zaten Pluto ile tam tekno tarzına yöneliyor Björk. Bu enerjik ve oldukça şugar parçadan sonra albüm muhteşem bir klibe sahip muhteşem ambiyans, akustik gitar sayesinde iç gıcıklayıcı parça All Is Full Of Love ile sonlanıyor.
Müthiş parçalar ile birlikte bir kaç can sıkıcı dakikayı da içeren bu albüm için başta sahip olduğum yargı böylece doğrulanıyor.
"all is full of love
you just aint receiving"
(9,5/10)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder