Geçen sene melodik death kulvarında başarılı bir çıkış yakalayan grup aslen güney yarımkürenin ıscak topraklarından gelme, taa Avustralyalılar. Tempoları, ağır yapıları ile gayet de Amon Amarth'a benzemekle beraber aynı ruhu yakalamaları için bir kaç ton ekmek yemeleri lazım. Ancak farklılıklar mevcut, progresif bir taraf da var. Benzemek değil de andırmak diyebiliriz. Erken dönem Opeth için diyorum. Çeşit çeşit melodeath dinlemedim. Ama grubu dinleyenler ayrıyetten Insomnium'u ve bi dolu doom-death grubunu da saymamazlık edemiyor. Parçalar alışagelen baştan sona catchylik üzerine konumlanma yerine kendi içinde tümsekli. Nasıl anlatayım ki, bir ara rif giriyor, sonra akustik kısım, parçalar ritim üzerinden pek devam etmiyor. Fakat bu teknik seviyenin tavan yaptığı bir progresiviteye de varmıyor. İşte bu yüzden kimilerinin baştacı olacakken bu albüm benim gibi birileri içinse hep bir şeyler eksik kalacak. Gel gelelim ışık saçan parçalara: Outlive the Hand ve Aspect. Bilumum güzellikler barındırıyor ve gruuvi yönlerini de kaybetmemişler.
7,75+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder