Post-hardcore /sludge öğelerine sahip bir soundun öncülüğünü yapan grubun bu albümünün öncekilerine göre daha sert olmaması kolay dinlenilirliği otomatikman sağlamıyor. Besteler genelde yavaş tempoda ve kurşuni bir atmosferin ağırlığı altında ilerliyor. Parçaların yapıları post-rock tarzındakileri andırır şekilde gittikçe sertleşen bir doğrultuyu takip ediyor. Özellikle clean vokallerden post-hardcore sounda geçiş akıl alıcı güzellikte. Bana grup Cult of Luna'yı hatırlattı bu haliyle. Tabi büyük ihtimalle İsveçli grup bunları örnek almıştır. Baterinin tribal tok vuruşları dikkat çekici. Gitarlar güzel, hayat güzel, sevelim sevilelim, öyle yani. Hipnotik, albüm kapağındaki gibi biraz botanik. Müptelası olduğum bir parça olmamakla beraber albüm atmosferi dolayısıyla kendini dinletiyor, akla bir çentik atıyor ve ihtiyaç halini alıyor dinlemek, ilginç doğrusu yanlışı. Çünki kabul etmek gerekir ki dinlenceyi sıkmayan artistik (sanatsal manasında) katakulliler var işlenen, başarıyla. Bunu da şarkıları vokalle nakaratlarla felan boğdurmayarak ve enstrümanlara geniş bir yer açarak sağlamış bulunmaktalar efendim.
Tamam, kabul ediyorum, Hassan Sabbahi son iki şarkı bir miktar daha özel benim için.
8,0+/10
world is waiting
god is found
not in rivers but in drops
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder