Bir baştan bir sondan. Grubun ilk albümünden sonra son yapıtına baktığımızda hiç de bahsedildiği gibi avangart (ingilizcesini yazmaktan bir kaç denemeden sonra vazgeçtim) endüstriyel metal etkisiyle yoğrulduğuna tanık olamıyoruz. İzleri var tabi. Daha çok gayet modern atmosferik bir albüm. Sound biraz boğuk gibi, vokal gerilerde kaydedilmiş. Zati sözleri de internette bulamadığım için bahsedilen mevzular muamma kalıyor. Zor bir dinleme olacağına dair kanaatim ise garip ve çarpık/melodik bir gitar tonuna sahip riflerle yerle bir oluyor. Şarkıların hemen hemen hepsinde bu yöntem kullanılarak kulağa alışkanlık kazandırılmış. Albümün en güçlü yanı da zaten yer yer saykedelik'e kaçan yer yer "ahan da yıldızlara ulaştım şimdi de yıldızlarla lafın belini kırıyoz" temalı albüm ismini haklı çıkartan bu keskin kafa buldurucu riffler. Şahsen memnun olmadığım unsurlar ise modernist bir garip kayıtın yanısıra (ki aslında bol tekrara dayanan hafiften endüstriyel kokan drone bölümler ile melodik geçişlerin vs. dengesi süper tutturulmuş) bazen sahte baterinin ,dram maşinn, kulağa hiç de tamamlanmış gelmemesi.8,0/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder