Çıkış albümleri ile yerli piyasada ufak çaplı bir heyecan yaratan grup çoğu yerli oluşumda olduğu gibi ( Türk'ün en büyük düşmanı kendisidir, o kadar devlet kurduk hepsini de kendimiz yıktık misali) kısa süre içinde bir duraklama belki de bir dağılma sürecine girdiler. Ne mutlu ki bu albümü kaydetmeden değil. Sound Iced Earth (ki aslında o kadar da sevmem grubu) ve Nevermore benzeri bir doğrultu izliyor. Power metal etkili thrash metal mi thrash metal etkili power metal mi sorusu yumurta tavuk hikayesini hatırlatıyor. Vokalin yetersizliği uygun bestelerle geçiştirilebilse de yine kulağa zaman zaman batıyor olması bize bu albümde gözardı edebileceğimiz bu kusurun genellleştirilemeyeceğini ifade ediyor. Ne dedim ben yahu? Neyse madem grup yukarıdaki yabancı grup benzetmelerine çok kıl oluyor. O zaman albümü şöyle anlatabilirim.
Kucak kucak grammyleri toplayan Beyonce şirinliğindeki besteler Shakira kıvraklığıyla hepimizi büyülüyor. Dansseverler de unutulmamış, Pittbull'vari club havaları bazı parçalarda baskın çıkıyor. Bununla birlikte sözlerde Kanye West sofistikeliği Eminem'inkilerle yarışıyor. Tabiki kulağı keskin dinleyicilerin de gönlü Tori Amos benzeri duygusal açılımlarla alınmış görünüyor. Puhaha.
**
Dream Within a Dream, Eternal Lies (Non Serviam), Unfair, The Forsaken, Gelibolu
8,0+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder