Geçen sene metal harici kulvarda dinleyip pek çok beğendiğim albümler olmuştu. Hard Fi'nin ve Arctic Monkeys'in ilk albümleri ya da Björk'ün Volta'sı gibi. Bir dalga şeklinde, zaten yaz da geldi, bu tarz albümleri dinleyeyim dedim ve Hard Fi'nin ikinci albümüyle başlıyoruz. Sırada konsere gelmeden önce dinlenip bitirilecek Björk albümleri, Portishead'in en yeni albümü, Liars, Battles, Fall Out Boy, Billy Talent ve Thom Yorke gibi sanatçılar olacak.
Tartışmalara açık bir kapak. Geçiniz. İlk albümde çalış-eve gel, eğlenceni bile takvime bağla mottosuyla zaman çarkında hayatlarımızı öğüttüğümüz günlük hayat çemberini sokak diliyle öz ve basit bir dille eleştiriyor ve hedefe sistemi koyuyorlardı. Bir de mütevazi İngiliz müziği. Feybuluso! Şimdi liriklerde aşk temasına yoğunlaşma varken üstelik müzikde de pek ilerleme yok. Parçalardan Suburban Nights öne çıksa da , diğer şarkıların hepsi birbirine benziyor, çarpıcı vurucu ve çırpıcı fonksiyonları eksik. Watch Me Fall Apart ve We Need Love da diğer kısmen farklı parçalar. Eminim single olarak seçilmemişlerdir.
Hala sizde umudum var, Hard Fi.
"Now walk around this lonely town, Where every smiling face just brings you down"
(7,0/10)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder