Bir sene önce hiç sevmediğim işime maksimum yarım saat sürerek uyumanı engelleyen bir servis seyahatinde giderken dinlediğim ikinci albümleri De Principii Evangelikum ile bünyeye kaotik nihilizm olarak adlandırılan zehri derkederek direnme gücü veren ve metal dünyasında hakettiği değer gösterilmeyen gruplardan biri olan Antaeus'un ilk albümünü merak etmekteydim. İkincisinden daha iyi olduğunu internette filan öğrendiğimden dolayı.
Savunduğumdan değil ama ismi fevkalade kuul olan bu ilk albümde vokaller klasik black'den death/gore'a değişiklik gösteriyor. Çoğu parçanın girişinde ise korku tattırma amaçlı atmosferik bölümler bulunuyor. Dinlerken zaten rahatsızlık duygusunu aşamacağınız albümden gerçekten hoşlanabilmek için şahsen elimden geleni yaptım. Ve lakin ikinci albümün kaotik nihilist nefret formülasını yeterince aksettiremeyen , daha melodik ama özgünlük açısından muadillerinden herhangi bir fark içermeyen, ortalama bir black albümünden öteye gidemedi benim için. Bleeding Blasphemy, Specimen 23 ve Daemon (live) biraz daha öne çıkan parçalar oldu.
Maalesef Antaeus sahifesi burada kapanır.
(5,5/10)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder