Şık restoranlarda yemeğe eşlik eden bir tarz ile açılan piyano caz albümü kısa sürede farklı bir yöne seyrediyor. Ne yazık ki bir kaç alkış dışında canlı kayıt olma farkını hissedemediğimiz albümün performansında iki elin de güçlü bir şekilde melodileri ki sanatçının isminin de işaret ettiği gibi Latin köklerden fide almakta, zıt ritimlerle dans ettirdiğini duyuyoruz. Neredeyse poetik bir seviyeye ulaşan melodiler hemen hemen her zaman bir kırılma anı yaşamakta. Hatta ilginç bir şekilde ritimler sadece kesen bir role bürünmüyor, armoniyi hızlandırıp duygusal kopuşu besliyor. Kaotik bir coşku gerçekten de bahsedildiği gibi flamenko izlerini akla getirmekte. Parçaların büyük kısmı yeniden yorum, sanatçı ne kadar asıllarından uzaklaştı bilemiyorum. Bu haliyle ilginç ve iddialı olsa da yemek yerken sakince eşlik edecek bir müzik arayan kişilere lokmaları boğazına dizmekten geri durmayacağı bir performans sunuyor.
6,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder