Bu sene oldukça sükse yapan albümüyle ismi daha da bi öne çıkan popun yeni prensi Abel Makkonen Tesfaye bu çalışmasında Daft Punk işbirliğine fazla güvenmiş. Kayıt çok sayıda eli yüzü düzgün parça içeriyor ve bunların çoğu önceki kayda göre olgun yani üzerine düşünülüp taşınılmış bir sounda sahip. Ama aşırılıklar düzeltilmiş, kolay dinlenir hale getirilmiş parçalar. Çılgınlıklar da geride kalmış, uslu bir albüm bu. Elbette False Alarm, Rockin' gibi istisnalar yok değil. Albümün süresi uzadıkça filler dediğimiz içi boş şarkıların da istilası görünür. Ama yapım yönetimde emeği geçen Daft Punk sayesinde çok da göze kulağa batmıyor. Eğlenceli delidolu parçalar, r+b, elektronik ve disko arasında dengeyi genel geçer pop temelinde sağlamaya çalıştıkça genele hitap eden ama herkesi memnun etmekten uzak bir profil çiziyor sonuçta. Lana Del Rey ve onun tarzı dahi sızmış durumda albüme. Michale Jackson göndermeleri de çok belirgin zira. Pop müziğini sabun köpüğü olarak değerlendiren biri olarak işin eğlenceli tarafından beslenmeyi bekleyen bendeniz için de görüşüm tahmin edilebilir durumda zannımca.
6,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder