Ne yazık ki bu üçüncü albümleri grubun son kaydı olmuş. Bu albümle geçmişlerine kıyasla bir kopuş yaşadıkları bariz ve insan (ben oluyorum) kendini dağılmasalardı nereye gideceklerini merak eder buluyor. Blut Aus Nord'un hafif sludge ve ufak ufak elektronik dokunuşlarla süslenmiş hali gibi. Avantgarde, endüstriyel, agresif ve azcık da ruhani... Diğer yandan BAU da o kadar kayıt çıkartıyor ki takip etmekte zorlanıyorum, belki de onların da böyle bir kaydı vardır. Neyse, biraz huzursuz edici bir introdan sonra God Alone bomba gibi patlıyor kulaklarda, bateri ve gitar duraksız saldırıyor, süper. Koro uyumsuzlukta uyumu yakalayan bir etkide bulunuyor. Kaydı dinledikçe prodüksiyon olarak o huzursuz etkiyi arttırıcı efektleri de aşırıya kaçmadan örneğin bir cızırtı sesiyle, kullandıklarına tanık oluyorsunuz. Albümün yine güçlü şarkılarından A Remedy and A Fever daha girizgahı ile kendini belli ediyor ve sonrası da bitene kadar keyifli bir şekilde birbirini takip ediyor parçalar. Açıkça söylemek gerekirse post-black metal (daha geniş bir tanımlamayı kullanırsak) yapmaya çalışan pek çok isim olmakla beraber orijinalliği yakalamak oldukça güç bir iş. Üzerine hem çeşitliliği yakalayabilecek, bununla birlikte tutarlı duruşu bozmayacak ve ilgiyi alakayı yukarıda tutacak bir albümü kaydetmek ise başlıbaşına ayrı. Grup bu son albümüyle bunu başarmış görünüyor ve dolayısıyla sadece grubun en iyi kaydı olmakla kalmıyor, türün de ilk akla gelecek örneklerinden biri olarak tarihte yerini alıyor.
8,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder