Brian Molko'nun sesini duyunca bi ufak açasım geliyor. Bu üçüncü kayıtları doksanların ritmini taşıyan şarkılarla daha tırnak içinde olgunlaştıkları dönem arasında geçiş özelliği göstermekte. Yani albümün yarısı, başlangıcı diye parmakla gösterelim, pek ala pek güzel. Geri kalanını da daha durgun ve fena değil parçalar oluşturmakta. Sonlara doğru biraz sünüyor ve parçaların basit yapısı göze kulağa batmaya başlıyor. Yine de favori gruplarımdan birisi olan Placebo'dan şık bir kayıt diye özetleyip geçelim.
7,50+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder