Caz musikisinden zerre anlamam. Kulağıma hoş gelen tek şey, bu hususta, New York maviliğinde gökdelenlerin ayışığı aştında yıkandığı bir manzaraya bakan Parlament Night Club müziğidir. O kadar. Bu albümün esprisi ise 90'lı yılların ünlü şarkılarının caz dünyasında dahi pek de bilinmedik hatunlar vokalinde yeniden yorumlanması. İşin aslı sevdiğim ya da popüler parçaların ters yüz edilerek coverlanması en sevdiğim şey. Burada parçaların özünden marjinal bir kopuş olmasa da sonuçta tarz, enstrüman, hız ve vokal farklılıkları dingin (fakat uyutmayan) bir sound ile birleşince güzel bir dinlence ortaya çıkıyor. Bazı yorumların zayıf kaldığını ben bile anlıyabiliyorum ama aşağıdaki listeye bakın ve bu albümün 90'ların bir çocuğunca dinlenemeyeceğini söyleyin!
Space Cowboy (Jamiroquai), Creep (Radiohead), Gypsy Woman (Crystal Waters), Don't Speak (No Doubt), Wonderwall (Oasis), Personal Jesus (Depeche Mode), Suicide Blonde (INXS), Black Hole Sun(Soundgarden), November Rain (Guns N'Roses), It Ain't Over Till It's Over (Lenny Kravitz), Missing (Everything But The Girl), Smells Like Teen Spirit (Nirvana)
8,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder