Oh be! Kulaklarımız azcık bayram etsin. Hatırlayamadığım için grubun favori albümü Draconian Times ile karşılaştıramayacağım ama bu da kendi kulvarında sert bir albüm. Vokaller brütal olmamasına rağmen geçen albümlerdeki sinir bozucu tonu değişitip çeşitlendirmişler. Müziğe kattıkları egzotik tadın yanısıra sert ritimlerle kafa sallamaya imkan bile tanımışlar. Soloları dinlemek zevkli ve en uygun anda devreye girdiklerini söyleyebilirim. Ara ara kulağa gelen ince gitar tonuna ise bayıldım.Giriş şarkısı Never for the Damned, vurucu tim marşı the Enemy, majestik Requiem, melodik Beneath Black Skies ve şugar melankolik kapanış şarkısı Your Own Reality benim pek sevdiklerim oldu.
For the enemy there's only pain and sadness than death
8,25+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder