Bir önceki albümdeki tarzın sürdürüldüğü Moons and Mushrooms kuul bir isme ve kapağa sahip. Tekrar dinlediğimde kulaklarımın pası silindi. İnsanın sevdiği bir grubu yeniden dinlemesi kadar güzel bir şey yok açıkcası.
Albümden gitar tonu, kayıdı sebebiyle çok hoşlansamda inkar edilemeyecek bir gerçek var. Bestelerin güçsüzlüğü ve aynı temponun parçaları birbirine benzeştirmesi. Elbet istisnalar mevcut, eski sounda yakın Like A Leaf ya da yüksek tempolu Children of Grey gibi. 70ler orgunun ve elektronik öğelerin az ve uygun ayarda kullanımı da takdir edilesi bir olgu albümde.
Light, there is no more light
Now you made it on your own
into a world of stone
8,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder