Ama bu haksızlııık! Bir yanda mızmız romantik aşk şarkıları ile alkol kadın depresyon halini ifade eden aykırı ses: Teoman diğer köşede ise optimist hedefle politikasız ska kulvarında bizi coşturan Athena! Benzer bir tarz bile değil, nasıl karşılaştırılabilinir?
Sus, edepsiz! Sanğa ne. İstediğimi yaparım. blog benim, ee yani blog benim.
Pek çok incık gıncık özelliğiyle pek hazzedemediğim Teoman'ın bu albümü Börülceler, İstanbul'da Sonbahar, Zampara'nın ölümü ile vaktinde bayağı ses getirmişti. Sanırım çok da satmıştı. Bense eski vakitlere göre şu anki dinlememde maalesef daha az hoşlandım.
Kötü bir şarkıda da olsa saksafon solosu, İstanbul'da Sonbahar ve tutkuyu hissedebileceğimiz Sevdim Seni Bir Kere yorumu (yorum çok iyi kotarılmış demiyorum, sadece burada sahte mırmırizm yerine tutkuyu hissettiğimiz bahsediyorum) , benim için olumlu noktaları oluşturuyor albümün.
Etliye sütliye karışmadan eğlenceli parçalar yapan Athena ise bu albümde biraz sönük bir performans gösteriyor. Gang koronun cilalattığı Bak Takılmana ya da Öpücük kıpır parçalar. (tek kıpır yalnız, kıpır kıpır değil) Ama albümü alıp götüren hit eksikliği hemen göze çarpıyor.
Gökhan'ın yanık vokalini Kayıp ya da Yalan gibi dramatik parçalara aslında çok yakıştırıyorum. An adlı kapanış parçası bu tarzın henüz olgunlaşmamış bir örneğini ilginç klarnet süslemeleri de dahil şekilde gösteriyor bize.
5,50/10 vs 6,25/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder