Tek kelimeyle şöyle özetleyebilirim: çok keyifli!
iki kelime mi? boşverin zaten dumanlı dağlar offf
Stoner rock kökenli grup 70'ler ve özellikle Hendrix (diyorlar), jazz ve bilimum progresif öğe (özellikle şarkılardaki enstrüman ağırlığının değişmesi ile kendini belli eden bir taraf) lakin basit tınılarla içinizi eritiyor. Ve bunu kaotik gürültü içermeden yapıyor. Zil ve derin bas etkisiyle aynı rifin gittikçe yükselen tempo ardından kreşendoya varması, nirvana misali ilk parça Silent'ı tanımlıyor. Yerinizde kıpır kıpır kıpırdanıp duramayacak ve hatta headbang yapacaksınız. Fazla heyecanlandırmamak de gerek. Çünkü her parça aynı ayarı tutturamıyor. Misal 8 dakikalık enstrümantel Lights orgla süslü 60 lar çeşnisi gibi, hani uyuşturucu alemlerinde kapıcı kızın yoldan çıkartıldığı Türk filmlerimizde kalabalığın daha doğrusu potansiyel tecavüzcü ve ırıspıların dans ettiği parçalara benziyor. Ya da sitar ile başlayan Stars da beni etkileyen bir parça olmadı. Bununla birlikte alışılmadık bir uçuş provası All ve hemen ardından gelen Fall gayet göz dolduran , etkileyici parçalar.
Albümün en sevdiğim yanlarından biri de vokalin az olması. Kişinin kendini nitelikli müziğin akışına bırakması kadar keyifli bir şey yok.
Set my home in the skies so high
And every time I wanna jump up it turns me down
On a wheel, under a spell I'm bound
8,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder