Grubun ilk albümünü dinledikten sonra son albümüne geçiş yaptım, ki arada böyle ilk ve son yapmayı seviyorum. 2016 yılında çıkmasına rağmen albümün üzerinden bayağı bir naftalin dökülüyor. Hakeza vokal de öyle. Doksanlarda da bu tarza yakın, WASP, olsun, Running Wild olsun, Blind Guardian olsun şeyler dinlemiştim. Vokal, ilk albümdeki vokal değil , grubun ikinci dönemine ses vermiş Mike Howe bir tantanayla bu kayıtla birlikte geri dönmüş. Anlaşılıyor ki önceki vokal pek sevilmemiş. Gerçekten grubun belki de en güçlü özelliği vokal olsa gerek şu aşamada. Yer yer thrash kulvarına giren bir heavy metal yapıyor grup. Bazen çift gitar olmasına rağmen prodüksiyon kaynaklı belki de boşluklar duyabiliyorsunuz. Tempo da hani biraz daha hızlansa, gitar ve bateri dörtnala koşsa dedirtiyor çünkü tüm albüm orta tempo minimal değişikliklerle devam ediyor. Beste olarak da saydığım grupların bir kolajı şeklinde. Elbette No Tomorrow gibi kayıtta ilk sırada yer alanlar diyelim, sıkı parçalar mevcut. Son parça Suffer Fools da bir bakıma onlar arasına katılabilir. Her ne kadar ticari olarak grubun başarılı bir işi sayılsa da bana biraz 'ah çok iyi olabilirmiş' dedirten kaçan bir fırsat gibi geldi. Yani önümüzdeki maçlar için büyük bir potansiyel var. Bu arada dinlediğim bonus albüm çok da gerekli değilmiş hani.
6,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder