Abbado şefliğinde ünlü Berlin Filarmoni Orkestrası tarafından kaydedilen bu çalışma 3 eser içeriyor. İlki Trajik Uvertür. İnternette kolayca bulunacağı gibi tekrar etmek gerekirse aynı yıl yazdığı neşeli Akademik Festival Uvertür'üne zıt olsun diye ağlatan modda yazmıştır bu besteyi. Yaylılarla dramatik hissiyatı geçirse de, efendime söyleyeyim çalkantılı bir ruh hali sergilese de, o kadar da ağlatan, sızlatan, depresif bir çalışma olduğunu söylemek güç. Belki döneminde öyleydi. Hatta ortalarda bir durulsa da parça bitime doğru bir şeyler oluyor, yaylılar kılınca, üflemeliler gürze dönüşüyor. Bu haliyle dinleyiciye istediği karmaşayı yansıtmış görünüyor. İkinci parça ise bir koro tarafından seslendirilen Kader Şarkısı. Brahms'ın en başarılı koro bestesi olarak belirtilen bu çalışma romantizmin baskın özelliklerini göstermekte. Ağır uykulu bir tempo izleyen parça Hölderlin'in şiirinden bestelenmiş. Adagio formunda açıldığı için başlangıcın böyle olması doğal. İkinci kısmında kesik kesik yaylıların müdahalesi vokallerle birlikte huzursuzluğu artırıyor. Bitişi de başladığı gibi oluyor. 3 nolu senfoni özellikle hüzünlü 3. bölümü Poco Allegretto ile tanınıyor biliniyor olsa gerek. Renkli, hareketli ve dolu bir girizgaha sahip, beste. İlk bölümde kıvrak yaylılar özellikle hoş. Andante formundaki ikinci bölümde melodinin kendini tekrarı çok açık. Usturuplu düzenli bir seyir izliyor. Kapanış net ve temiz bir şekilde akılda kalıcı melodiler sunmakta.
7,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder