Sonunda anladım, kızlar vokalin sadece rastalı saçına hayran değilmiş. Kökenlerini hiç bir zaman unutmayan Fin grup bu albümle de efsanelerden beslenerek yolarına devam etmiş, etmiş de albüm o kadar melodik bu kadar melodik ki, işte burada başa dönüyoruz bayan metalcilere yönelik gibi. Ayrım gayrım yapmıyorum arkadaş, melodik metal hayranı olarak söylüyorum o kadar piyano synth o kadar über melodik nakarat adam bozar. Elbette şarkılar, özellikle nakaratlar güçlü, albümün yarısı brütal vokalli, hatta daha ileri gideyim birkaç yüz metre, baladlar diğer şarkılardan bir boy daha etkileyici. Aksini söylersem Odin'in kargalarını üzerime çekerim, Zeus'un yıldırımlarını yerim. Ancak küçük dereler vardır gürül gürül, yatağını kazar, izlemesi bilem ayrı bir zevktir, koca koca durgun nehirler ise bataklığa yuva olur. Parça bazında müthiş anlar sıra sıra dizilince atmosferik bir çakılışa tanık oluyoruz, yani ben. Neyse yeni Anathema gelmiş, acaba nasıl nasıl?7,75+/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder