Ohh be! Sonunda beni şaşırtan ters köşe yakalayan bir çalışma. İzlanda kökenli eski black metal grubumuz bir değişmiş tam değişmiş. En basitiyle post-metal sınıfı içine dahil edebileceğim albümün yansıttığı türler: sludge, post-rock, grunge (bi ara Nirvana duydum galiba) ve diğer alternatif metal türevleri. Burada dudak bükebileceğimiz tek şey türlerin sentezlenmemiş olması. Yani çok bilmiş edasıyla bir elimiz diğerinden destek alarak çenemizde <<>> gibi yorumlarımıza müsade edecek kadar parçaların ayrık olmasından bahsediyorum. Aynı zamanda bu durum albümün dinlenilirliğini arttırmakta. Yine de post-rock /ambiyans ağırlıklı şarkıların daha zayıf kaldığı rahatça gözleniyor.
Vokaller yeterince brütal ya da yırtıcı olmamakla eleştirilmesine rağmen benim hoşuma gidiyor. Atmosfri gerilimi yeri geldikçe güzel yansıtıyor. İşin aslı post-hardcore vokallerden hazzettiğim de söylenemez. Hipnotik ayin benzeri bir atmosfer sunan albüm, kesinlikle bu senenin en iyileri arasında yer alıyor.
*She Destroys Again, 78 Days in the Desert, Pale Rider, Love is the Devil**
8,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder