Abartıp abartmadığımdan emin olmak için bir kez daha alıcı gözüyle bu şaheseri dinledim ve evet fikrim değişmemiş. Parça bazında olmasa bile albüm boyunca konsept olarak duygusal iniş çıkışları başarıyla yansıtabilen böyle bir power metal yapıtı duyulmamıştır sanırım. Dolayısıyla sözleri de okumalısınız. Konu ise sanırım, sevgilisi ya da kardeşi cadı denilerek yakılan bir papaz çömezinin kilise hiyerarşisini sorgulayarak cehenneme daha doğrusu fantastik bir ötedünyaya , sevdiğini kurtarma amaçlı yolculuğu gibi birşeyler.
Tabi ki katkılar sayılmalı, vokallerde T. Sammet'le (ki yüksek oktavlarda söylüyor) birlikte Michael Kiske, Virgin Steele solisti David DeFeis, Within Temptation'dan Sharon den Adel ve biraz daha kısıtlı olmak üzere Rob Rock (Impellitteri), Oliver Hartmann (At Vance), Andre Matos, Kai Hansen, Ralf Zdiarstek ve bir kaç satır Timo Tolkki. Bateride Rhapsody(of Fire) dan , gitarlarda Helloween ve Gamma Ray'den destek gören albümde (isimlerini sayamayacağım, yazmaktan yoruldum) açıkcası R.Rock ve D.DeFeis'i pek beğenmediğimi söyleyebilirim.
Epik ve görkemli bir his verilmek istenildiğinde örneğin Roma şehri betimlenirken, keyboard görevini yapıyor, gerektiğinde temiz dupduru gitar soloları giriyor. Albüm biterken sıralanan power klasikleri Sign of Cross ve Tower albümdeki favori parçalrım oldu. Bunlar da güzel şeyler. Sonuçta bütünlüklü bir açıdan değerlendirirsek sırf atmosferi bile böyle bir puanı hakediyor.
9,75/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder