Yapıtlarını pek sevdiğimiz gruplardan olan Katatonia'nın bu albümünü konsere gelmelerinden hemen önce biraz dinlemiştim sanırım, ama neyseki tekrar dinlenebilirliği yüksek ve mükemmele yakın bir kayıt. Evet benim için asla mükemmel olmayacak bir grup Katatonia, tıpkı Opeth gibi kullandıkları soğuk ve yapay gitar tonu bazı anlarda olumlu bir katkı oluştursa da genel sound için oldukça duygusuz. En azından benim için bu böyle.
Albüm ruh öğüten bir makineye benzer açılışı Leaders, Deliberation ve Soil's Song gibi güzelim parçalarla yapıyor ve albümün bilindik parçası My Twin başlıyor. En öldürücü rif Rusted'ın başlangıcında gizli iken In The White ile melankoli tavan yapıyor. Bir de tekdüze ve sade bir güzelliğe sahip olan July ile kapanış parçası Journey Through Process de ilgi çekenler arasında sayılabilir. Elbette her parça bu saydıklarım kadar güçlü değil. Ama sinerjiye yolaçan albümdeki atmosferik bütünlük ve bu bünyeye sızmış progresif rock etkisi kolay dinlenebilir beste ve göreceli olarak konuşursak "soft" sound ile birleşince oldukça keyifli bir yapıt ortaya çıkıyor.
The sky moves faster at this time of year
9,50/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder