Modern fantastik kurgunun ortak özelliklerinden bahsetmiştik biraz. Kan ve vahşet ve gaddarlık, entrikalar, gri karakterler, anti etik olması vessair. Çok da popüler biliyorsunuz dümyada, arkası arkasına kitaplar da çevriliyor dilimize. Yalnız klasik fantastik kurgunun geriliğinde paylaştığı bir şey var. Yüzüklerin Efendisi bile hobbit bir karakteri merkezine almışken , hem insan hem de çocuk değil, takipçilerinin yetişkinliğe adım atan hayatın darbesini yemiş küçük Emrah bir karaktere odaklanıyor olması. Burada da öyle. Bir kralın oğlu annesi ve kardeşinin komşu kral tarafından öldürülüp babasının bu katliamı sadece politik manevralarla iç etmesine kızıp intikam hırsıyla saraydan kaçması ve bir suçlular çetesine, kendisinden yaşlı ve güçlü ve çok acımasız bir grup, her nasıl oluyorsa önderlik etmesi diye başlıyoruz. Bu modern kurgunun acımasız hayat şartları o kadar ekstrem bir noktaya götürülüyor ki 13-14 yaşındaki çocuğun katır kutur insanları kesmesi, fahişeyle geçirdiği gecenin detaylı şekilde tasviri, alaycılığı, manipülatif psikopatlığı, her tehlikenin üstüne gözü kapalı şekilde atılıp her seferinde galip çıkması ki en azından kurgu içinde büyücülerin piyonu olması gibi haklı bir gerekçe gösterilebilmiş, ziyaret edilen ve nereden çıktığı belirsiz garip coğrafyalar, post apokaliptik Fransa haritası (gözümden kaçmadı heh he), antik çağdan günümüze filozoflar ve dini kültürel yansımalar... gider de gider. Hani bir noktadan sonra o kadar saçma ve komik ve absürt bir hal alıyor ki. Yazar gerçekten bunu kastetmiş midir bilmiyorum ama kara mizah olarak okuduğumda bu sığ kitpatan gayet keyif aldım ve ikinci cildini okumaya da gayet hevesliyim. Bakalım psikopat Holden Caulfield ne pislikler yapacak gelecek bölümde?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder