Ambiyans? değil, gotik rock? değil, new age? değil, neofolk? değil, klasik? değil, synth pop? değil, hiç biri değil ama her biri birlikte. Uzun yıllardır ismini duyduğum Dead Can Dance bu albümüyle döneminin bence ötesinde bir sesi fezaya taşımış. Grubun daimi üyesi olup olmadığını çok da bilmediğim Lisa Gerrard'ın insanı kendinden geçiren, tüyler ürpertici vokalinin katkısı muazzam. Kayıt tümüyle bu dünyadan yabancısı olduğumuz başka bir dünya açılan bir pencerenin iki yönlü imajını zihinlerde uyandırıyor. Tek kusuru var, dinledikçe ki bir albümü kafamda değerlendirmeden nce çok dinlerim, ilk dinlemedeki aynı heyecanı uyandıramıyor olması.
8,50-/10
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder