Senfonik tarzın daha da hakim olduğu Therion'un bu albümünün nispeten zayıf yanını vokali oluşturuyor. Sert ve nümayiş şeklinde ama brütal olmayan bu vokal tekniği, arka yapıdaki müziğe her zaman uyum sağlayamıyor. Ama bu albümün nefis rif ve melodilerle dolu olmadığı anlamına gelmiyor. Introsu Arrival Of The Darkest Queen ile The Beauty In Black düzenlemesi, bayan vokali ve eşlik eden erkek vokal ile grubun gotik-senfonik yarının iyi bir habercisi olmuş. Diğer birkaç parçada senfonik yanlar ağır bassa da, albüm grubun hala geçiş dönemini yansıtıyor. Grup, kurulduğundan beri efsanevi Celtic Frost , ki henüz tüm albümlerini dinleyemedim, ile karşılaştırılırken Sorrow of the Moon adlı parçalarını coverlamışlar. Albümün en iyi parçası ise aşağıda anlattığım okült oyun havasını temsilen Lepaca Kliffoth. Son olarak dinlediğim versiyonun son üç şarkısı bonus olarak eklenmişlerdi. Toplamda 14 parça var. O yüzden daha fazla parçalardan bahsetmeyip sözü diğer paragrafa getirelim.
Entellektüel/manevi düzlemde grubun kurucusu Christofer Johnsson biraz uçmuş. Dragon Rouge adlı okült tarikat üyesi olan Johnsson, liriklerin yazımında tarikat kurucusundan da yardım alarak sözlerde 'birşeylerin' anlatımına kafa yormuş. Yani semboller, isimler vesaire hepsinin bir manası var.
(8,5 /10)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder