Şu günlerde yeni albümlerini çıkaran gruba her nedense, belki de sadece müzikal farklılıklardır, rock dinleyicilerince en hafif değişiyle bir ilgisizlik var. Arkalarına DMC desteğini alarak iyi bir promosyon kampanyası ile başarılı bir çıkış yakalamış olan grubun elemanları da müziğe yeni başlayan toy insanlar değil. Belki bu popülerleşmeyle alakalı mevzular, belki de soundun modernize edilmiş Anadolu rocka çalması sebebiyle esaslı rockçılar görmezden gelse de (off, amma da uzattım ), şarkıları kulağımıza oradan buradan ve hatta şuradan yerleşerek kendilerini ezberletti. Hatta sıktı diyebiliriz.
Sözlerin üzerine düşünüldüğü gayet açık olan parçalardan oluşan albümdeki favori parçam Pervane oldu. Albümün soundu genelde 70'ler orgu, bol nağmeli vokaller, gitar ve klavye soloları, neo-arabesk ritimler ile genel kitlenin hoşuna gidecek türde de olsa (bu arada yeni Gripin'den nefret ediyorum) sonlara doğru daha düz, gitar ağırlıklı parçalar da yer alıyor. İşin ilginç kısmı ise bu parçaların albümün geneline göre daha zayıf olması.
(7,75 /10)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder